✒ΚΡΙΤΙΚΗ : DAUGHTER OF THE BURNING CITY // AMANDA FOODY.

Γεια σας book friends! Σήμερα είμαι και πάλι κοντά σας με μια ακόμη κριτική. Το τελευταίο βιβλίο που κατάφερα να ολοκληρώσω ήταν το Daughter of the Burning City της Amanda Foody. Δυστυχώς, λόγω μειωμένου χρόνο δεν κατόρθωσα ν’ αναρτήσω την κριτική μου νωρίτερα, μα ανυπομονώ να σας πω την άποψη μου γιατί πρόκειται στ’ αλήθεια για ένα πάρα πολύ ενδιαφέρον βιβλίο, που λάτρεψα.

   

Το Daughter of the Burning City είναι ένα σκοτεινό βιβλίο φαντασίας το οποίο κατάφερε να συναντήσει όλες τις προσδοκίες μου. Ξεκίνησα την ανάγνωση πιστεύοντας πως θα ήταν ένα υπέροχο βιβλίο που θα με παρασύρει, κι έτσι ακριβώς έγινε! Στην ουσία, πρόκειται για ένα βιβλίο τόσο φαντασίας, όσο και μυστηρίου, καθώς αναζητούμε μαζί με την ηρωίδα μας έναν δολοφόνο. Βρήκα αυτό το πάντρεμα εξαιρετικό και χαίρομαι που δεν απογοητεύτηκα ούτε στο ελάχιστο.

Η πλοκή ακολουθεί τη Sorina, μια κοπέλα που ζει σ’ ένα περιπλανώμενο τσίρκο/φεστιβάλ. Για να είμαι ακριβής, το φεστιβάλ αυτό πρόκειται στην ουσία για μια ολόκληρη περιπλανώμενη πόλη 10.000 κατοίκων, μέσα στην οποία παρουσιάζονται διάφορα θεάματα που θα μπορούσε κανείς να δει σ’ ένα τσίρκο. Υπάρχουν οι γνωστές ριγέ σκηνές, παράξενα ζώα, έμποροι που πουλούν καραμελωμένους ξηρούς καρπούς και φρούτα, kettle corn, και γενικότερα πολλά πράγματα που παραπέμπουν σ’ ένα τσίρκο κι αποπνέουν την εν λόγω αισθητική κι ατμόσφαιρα. Μέσα σ’ αυτήν την ιδιαίτερη πόλη, λοιπόν, ζούνε και άνθρωποι οι οποίοι είναι κάτοχοι κάποιου είδους μαγείας. Για παράδειγμα, υπάρχουν μέντιουμ, άνθρωποι που διαβάζουν τη σκέψη σου, άλλοι που γίνονται αόρατοι, άλλοι που μπορούν να διαχειρίζονται τη σκιά τους τόσο εύκολα όσο εμείς το χέρι μας, μα η Sorina είναι η μοναδική που έχει την ικανότητα να δημιουργεί ψευδαισθήσεις.

Κάποιες από αυτές είναι απλά μια κατασκευασμένη, προσωρινή εικόνα με την οποία ξεγελάει τους ανθρώπους και τους κάνει να βλέπουν κάτι άλλο από αυτό που είναι πραγματικά μπροστά τους, μα κάποιες άλλες έχουν έναν περισσότερο μόνιμο χαρακτήρα. Οι τελευταίες έχουν – σχεδόν – ανθρώπινη μορφή και είναι η οικογένεια της. Έχει κυριολεκτικά δημιουργήσει ένα μικρό αγοράκι που αναπνέει φωτιά για να είναι ο μικρός της αδερφός, έναν τύπο που έχει νύχια αντί για μαλλιά για να είναι ο θείος της, μια ακροβάτισσα δίχως κόκαλα για αδερφή της και πάει λέγοντας. Όσο αληθινές κι αν μοιάζουν , όμως, κι όσο σπουδαίο ρόλο κι αν κατέχουν στη ζωή της, στο τέλος της ημέρας είναι απλά ψευδαισθήσεις. Δεν μπορούν να πληγωθούν με κάποιο τρόπο ή να πεθάνουν γιατί δεν υπάρχουν στ’ αλήθεια · ή μήπως όχι; Όταν κάποιος αρχίζει να δολοφονεί τις ψευδαισθήσεις της μια προς μια με φρικτό τρόπο, η Sorina αποφασίζει να βρει το δολοφόνο και να σώσει την οικογένεια της. Με τη βοήθεια του πατέρα της και του Luca, ενός μυστηριώδους αγοριού που γνώρισε στην πιο κακόφημη και σκοτεινή μεριά της πόλης, προσπαθεί να συλλέξει πληροφορίες και να λύσει το μυστήριο των φόνων. Η πλοκή αρχίζει να ξετυλίγεται από εκεί και τα πράγματα γίνονται όλο και πιο πολύπλοκα.

Βρήκα την ατμόσφαιρα της πόλης ιδιαίτερα θελκτική και δελεαστική. Η Gomorrah είναι σίγουρα μια πόλη την οποία φαντάστηκα να εξερευνώ. Θα ήθελα πολύ να ζήσω σ’ ένα από τα πολύχρωμα καραβάνια της και να κάνω φιλίες με όλους εκείνους τους παράξενους ανθρώπους. Η αλήθεια είναι πως περίμενα το τσίρκο να διαδραματίσει σημαντικότερο ρόλο στην ιστορία,  αλλά δεν απογοητεύτηκα καθόλου. Η Gomorrah είναι στην πραγματικότητα μια πόλη με μοναδική μαγεία, αμέτρητα μυστικά, γεμάτη κλέφτες, δολοφόνους και επι χρήμασι εκδιδόμενους άντρες και γυναίκες. Όλοι τους παρουσιάζουν κι ένα είδος θεάματος για τους επισκέπτες προκειμένου να βγάλουν τα προς το ζην, μα δεν είναι οι τυπικοί performers που θα συναντούσαμε σ’ ένα τσίρκο. Όπως και να ‘χει, η ατμόσφαιρα ήταν απολαυστική. Ήταν το τέλειο μείγμα ενός σκοτεινού τσίρκου και μιας αμαρτωλής πόλης.

Ακόμη κάτι που μου άρεσε πολύ ήταν οι χαρακτήρες! Θεωρώ πως όλοι τους ήταν φοβερά καλογραμμένοι. Πιο συγκεκριμένα,  η πρωταγωνίστρια μας – η Sorina μου ήταν τρομερά συμπαθής. Προσπαθεί απεγνωσμένα να βρει τον δολοφόνο της οικογένειας της με όποιον τρόπο μπορεί και είναι αποφασισμένη να τους προστατεύσει με κάθε κόστος. Ταυτόχρονα, όμως, είναι απλά μια έφηβη, η οποία βρίσκει τον εαυτό της μέσα σε μια φρικτή κατάσταση, φοβάται, ανησυχεί για το αν θα καταφέρει να μην απογοητεύσει τον πατέρα της σχετικά με τις προσδοκίες και τα σχέδια που εκείνος έχει για το μέλλον της, θέλει να βρει την αγάπη και πολεμά με τις ανασφάλειες που της γεννά η δική της παράξενη εμφάνιση. Ήταν τόσο αληθινή σαν χαρακτήρας και κατάφερα να ταυτιστώ αρκετά μαζί της.

Ιδιαίτερα αγαπητός μου ήταν ο Luca – το  love interest δηλαδή. Ναι μεν πρόκειται για το αλαζονικό, κακό αγόρι με το σκοτεινό παρελθόν που έχουμε συνηθίσει, μα την ίδια στιγμή έχει μια γλυκύτητα πάνω του που είναι αφοπλιστική. Ενδιαφέρονταν τόσο πολύ για τα συναισθήματα της Sorina που ήταν απίστευτα γλυκό. Είναι πανέξυπνος, αστείος και αξιαγάπητος! Η σχέση του με τη Sorina μου άρεσε τρομερά. Δεν τη βρήκα καθόλου forced ή cheesy. Όλα κύλησαν υπέροχα και όλα συνέβησαν στην ώρα τους. Ήταν μια σχέση που έμοιαζε πράγματι αληθινή.

Πολύ ενδιαφέρον, επίσης, βρήκα τον τρόπο με τον οποίο παρουσιάστηκε η σεξουαλική ταυτότητα των ηρώων. Δεν υπάρχουν οι ταμπέλες που χρησιμοποιούμε σήμερα, μα η πρωταγωνίστρια μας είναι αμφιφυλόφιλη και η αδερφή της λεσβία. Υπάρχουν αναφορές και σε άλλους χαρακτήρες οι οποίοι είναι ομοφυλόφιλοι και με μεγάλη χαρά διαπίστωση πως δεν υπήρχε το παραμικρό ομοφοβικό σχόλιο. Η σεξουαλική προτίμηση όλων των χαρακτήρων παρουσιάζεται ως κάτι απόλυτα φυσιολογικό και δε σοκάρει κανέναν.

Το μοναδικό ψεγάδι που εντόπισα στο εν λόγω βιβλίο ήταν πως βρήκα τη μαγεία της Sorina κάπως δύσκολη στην κατανόηση. Πιστεύω πως η συγγραφέας έπρεπε να εξηγήσει κάποια πράγματα καλύτερα και περισσότερο, γιατί μου γεννήθηκαν πολλές απορίες σχετικά με το σύστημα μαγείας γενικότερα και τις δυνάμεις της Sorina ειδικότερα. Νομίζω πως κάπου ο αναγνώστης μπερδεύεται… ή τουλάχιστον εγώ το έκανα. Γι’ αυτό και του στέρησα μισό αστέρι από την τελική μου βαθμολογία.

Σε γενικές γραμμές είναι ένα βιβλίο που μπορώ να πω πως λάτρεψα. Οι τελευταίες 100 σελίδες είναι καθηλωτικές και η δράση φανταστική. Πραγματικά δεν κατάφερα να μαντέψω τον δολοφόνο και τα plot twists ήταν τόσο απρόσμενα που με άφησαν με το στόμα ανοιχτό. Είναι ένα βιβλίο που θέλεις να καταβροχθίσεις όσο πιο γρήγορα μπορείς και να λύσεις το μυστήριο μαζί με την πρωταγωνίστρια. Θα το πρότεινα σε όλους όσους αγαπούν τα βιβλία φαντασίας. Πιστεύω κι εύχομαι να το λατρέψετε όσο εγώ.

4.5 αστέρια.

Μέχρι την επόμενη φορά… να διαβάζετε υπέροχα βιβλία!